Ik heb nooit gedacht dat ik zo snel tot deze groep zou gaan behoren : de middelbare leeftijd, de ouderen, de groep mensen die zich laat kenmerken door krulspelden in het haar, geruite sloffen waarmee uiteraard wordt rond gesloft, een vals gebit dat bij het praten je mond probeert te ontglippen en gezaag... vooral héél veel gezaag! Dat ongenuanceerd beeld zat tot voor kort in mijn hoofd. En oké, ik wil best wel een inspanning doen maar buiten dat laatste vrees ik dat ik de meeste van mijn vooroordelen nog niet echt onder de knie heb.
En toch voel ik mij nog steeds alsof ik 'jong' ben, al moet ik toegeven dat mijn spiegelbeeld mij 's morgens ook helpt herinneren aan de harde realiteit des levens.
Om bij het autosalon-gebeuren te blijven, de carrosserie is niet meer zo trendy en vertoont hier en daar al wat krassen en blutsen en ja, ook de binnenkant openbaart zo nu en dan een mankement, maar er zijn nog wisselstukken verkrijgbaar, en met de juiste verzorgingsproducten of die ene delicate behandeling, doet het beest het nog altijd vrij goed. Meer zelfs, ondanks het feit dat sommige mannen dit strijdros amper nog een blik gunnen en al hun oppervlakkige aandacht focussen op jongere, meer fashionable exemplaren, zijn er gelukkig ook die de schoonheid, diepgang en het verhaal achter de oldtimer wel weten te smaken.
Anyway, ik sta nu onherroepelijk op de scène voor de finale. Hoe mijn finale zal verlopen heb ik niet compleet in de hand, maar ik kan wel zorgen voor de spanning en de sensatie, en dat is precies waar ik naartoe wil. Mijn intussen ouder geworden lijf hunkert nog steeds naar diezelfde dingen als toen het kind was : gelukkig zijn, zingen, dansen, roepen, springen, proeven, voelen, jubelen, lachen, wenen, beleven, smaken, reizen, vliegen, snoepen, spelen en nog zoveel meer...
Ik ga nog een boeiende tijd tegemoet!
Darline
No comments:
Post a Comment