never too old.... (Heidi)

Muziek staat al sinds jongsaf centraal in mijn leven. Nee ik ben niet zo begaafd om zelf ook maar een treffelijke noot te spelen maar ik hou van muziek. Als kind zat ik uren aan de radio gekluisterd met mijn cassetje om mijn favoriete nummers op te nemen, de garage was mijn dans studio en ik droomde van live concerten. Eens een tiener stond ik dan ook al te popelen om naar Torhout te gaan en elke concertje dat ik kon meepikken.  Dankzij mijn hectisch leven heb ik dan ook al het een en ander kunnen meepikken, enkele toppers zijn Lou Reed in Monaco, The Cure in the Royal Albert Hall, Pixies in Alexandra palace, Nick Cave in London, Antwerpen etc...  en ja zelfs Justin Bieber en One direction (met de nichtjes wel te verstaan) ik ben er dan ook meestal als de pinken bij voor de ticket verkoop.

Toen we beslisten in Florida te overwinteren dacht ik mmmm dat zal flauw worden dit jaar en het is nu net zo een monumentaal jaar maar nee dankzij mede fan Inge werd ik snel ingelicht dat de Arctic Monkeys in Miami zouden optreden en zie mijn eerste concertje van het jaar werd geboekt.

Vier tickets dus drie slachtoffers nodig om me te vergezellen en zo trok ik gisteren met drie 50plussers naar de monkeys. En ziehier het voordeel aan wat ouder zijn, als achtienjarige zou ik vooraf een frietje gegeten hebben met misschien een kriekje en zou ik uren op voorhand al staan aanschuiven om toch maar op die eerste rij te staan om vervolgens met veel gestamp van bezwete lijven van een optreden te genieten. Fast forward een goeie twintig jaar en eerst waren er cocktails in de Dellano gevolgd door een orgasmisch dinner in de Setai om vervolgens vijf minuten voor de monkeys opkwamen het theater binnen te stappen. Het optreden vond plaats in een mooi art deco theather voor zo een 2500 man, vrije plaatsen zitten of staan. De helft van ons opteerde voor zitten terwijl ik met mijn vriendin Lisa opteerde voor het echte rock n roll gevoel van staan plaatsten. Lisa had nog nooit van Alex en de zijnen gehoord dus we plaatsten ons strategisch naast de bar binnen de rode lijn want de Amerikanen die houden van lijntjes, 1 voet erbuiten en de bouncer staat naast jou, keep inside the line! De amerikanen houden wel van een optreden, het publiek was jong... heel jong en had er zin in (lees eigenlijk dronken en high) en wij ook (nee niet high).  Eens de boel op gang was, werden we plots lastig gevallen door twee wel heel erg dronken jonge Australiers! Haha zei Lisa: die denken waarschijnlijk dat wij de moeders zijn van de bandleden en kicken daarop! Genieten van de muziek werd moeilijk want de twee stoorden constant met pogingen om in ons achterste te knijpen! Even strategisch een voetje van Lisa buiten de rode lijn en onze bouncer kwam ter onze redding: Is there a problem here? Uuuuh yes toch wel een beetje en onze Australische vriendjes werden prompt verplaatst. Phew we konden weer verder genieten, wel ik denk dat ik de enige ben van ons vier die ervan genoten heeft want de monkeys waren ruw en loeihard. Van de vriendelijk barman kregen we ondertussen gratis drankjes en na afloop van het optreden wuifden we vrolijk naar hem en werden we getrakteerd op een impromptu bloot bovenlijf... de perfecte afsluiter voor onze rock avond, die zal gedacht hebben laat ik die dames maar eens iets geven om van wakker te liggen. Nog een chocolate martini in de Dellano en de start van een helse rit naar huis met stort regen, near crashes en echte crash voor ons en om drie uur eindelijk tussen de lakens met een grijns op mijn gezicht.  Never too old to rock! (wel too old voor de dag erna als er een kleine pruts om zeven uur aan je bed staat vol enthusiasme en je zoooo graag nog wat zou willen slapen)