D-day (Darline)

Ok, zo ver was ik al dat ik mijn jubilee niet zou 'vieren' met een decadent feest. Maar wat moest ik in godsnaam met D-day, mijn verjaardag..??. Ik wou in ieder geval niet in dezelfde val trappen als tien jaar geleden en tegen de avond doodongelukkig en zwelgend in zelfmedelijden mijn bed opzoeken. 

En toen was er opeens dat voornemen : ik neem een dag vrijaf en ik ga gewoon fijn uit eten met de vrouw die op die dag exact 50 jaar geleden voor het eerst moeder werd, mijn ma. Mijn oudste dochter verjaart één dag voor mij, dus die mocht ook mee. En omdat mijn schoondochter speciaal nieuws had voor mijn ma, nodigde ik haar ook uit. Een girls lunch dus. ;-)

Mijn dochter en ik pikten oma op in het rusthuis, maar omdat een rolstoel niet in een Mini past, en ik oma niet Beany-gewijs op het dak van mijn Mini wou installeren, gingen we te voet naar het restaurant. 

Mijn ma genoot van haar rit in de buitenlucht en ik kreeg er een gratis work-out van een half uur bovenop. Wat zijn de voetpaden in de gemeente in slechte staat! Soit, aangekomen in het restaurant, bestelden we ons meteen een 'goeie'. Kort daarna kwam mijn schoondochter erbij. Ik kreeg kadootjes :-) en mijn schoondochter vertelde oma dat ze weer zwanger is (Ik word voor de derde keer nonna! :-))) ). We aten, tetterden dat het een plezier was, en bestelden ons nog een lekker dessert. 

We spraken af dat we onze koffie in het rusthuis zouden drinken, maar eerst werden de kleinkindjes en mijn twee jongsten erbij gehaald. Tante Nanine en nonkel Richard aten ijs en speelden met de kleintjes, terwijl de dames..euh..verder tetterden. Vrouwen hebben zoveel baanbrekende wereldzaken te vertellen, dat kunt ge u niet voorstellen!

Rond vijf uur gaven de kleintjes aan dat het genoeg was geweest, en keerden we huiswaarts.

Als de rest van het bonte gezelschap er evenveel van heeft genoten als ik, dan hadden we met z'n allen een superleuke dag. Het deed goed om gewoon weer eens allemaal samen te zijn. Deze vijftiger had een fijne verjaardag!

Oh ja, ik vroeg mijn ma die dag iets geks. "Zeg ma, stel dat je op de één of andere manier in een zwembad geraakt...zou je het dan fijn vinden om weer eens te zwemmen...?" (wij waren vroeger in de gemeente gekend als 'de familie van de zwemmerkes'..). In tegenstelling tot wat ik had verwacht ("zijt ge zot???"), lichtten haar ogen op en antwoordde ze meteen "doodgraag!". Een van mijn volgende targets werd meteen bezegeld. Ik zoek een zwembad waar het mogelijk is om haar 'te water' te laten. En dan wens ik dat ik er samen met mijn broer en mijn twee zussen een  letterlijk en figuurlijk spetterende dag kan van maken!

Darline